به نقل از «فردا»

لحظه واکسن زدن شبنم فرشادجو در ارمنستان+ تصاویر دیده نشده شبنم فرشادجو

تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۵۴۷۷۳

به گزارش سایت خبرآزاد، شبنم فرشادجو با انتشار تصاویری از خود، پدرش و بهناز جعفری (بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون)، از کپشن «رفتیم ارمنستان واکسن زدیم» استفاده کرد. 

یکشنبه ۱۳ تیر بود که هرویک یاریجانیان، رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و ارمنستان اعلام کرد گستردگی ایرانیانی که برای دریافت واکسن به ارمنستان می‌روند، بسیار زیاد است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

بیوگرافی شبنم فرشادجو

نام:شبنم

نام خانوادگی:فرشادجو

تاریخ تولد:16 بهمن 1356

تحصیلات:کارشناسی ارشد نمایش

سالهای فعالیت:از سال 1374 تاکنون

زندگی شخصی شبنم فرشادجو

شبنم فرشادجو بازیگر سینما و تلویزیون کشورمان 16 بهمن ماه سال 1356 متولد شد.این بانوی هنرمند به دلیل علاقه زیادی که به دنیای هنر داشت از همان ابتدا به سراغ این حرفه رفت و سعی کرد تحصیلات عالیه دانشگاهی را در این حرفه کسب کند.

تحصیلات شبنم فرشادجو

شبنم فرشادجو سال 74 به آموزشگاه بازیگری استاد سمندریان رفت و به فراگیری تئاتر پرداخت و از این آموزشگاه فارغ التحصیل شد.

سال 1380 مدرک کارشناسی نمایش با گرایش بازیگری را دریافت کرد و سال 83 موفق به کسب مدرک کارشناسی ارشد نمایش با گرایش کارگردانی از دانشکده هنر و معماری تهران شد.

ازدواج شبنم فرشادجو

شهریورماه سال 95 بود که شبنم فرشادجو با انتشار پستی خبر ازدواجش را به صورت رسمی اعلام کرد.

در پست منتشر شده توسط شبنم فرشادجو به زبان انگلیسی آمده بود:

نمی توانم چشم از تو بردارم....

مدتی بعد از انتشار این خبر و اعلام نامزدی این هنرمند دیگر خبری از نامزد آلمانی خانم بازیگر نشد و شبنم فرشادجو مدتی بعد مصاحبه دیگری انجام داد و اعلام کرد که به ازدواج به صورت جدی فکر میکند و همین موضوع باعث شد تا درباره ماجرای ازدواجش شبهات زیادی شکل بگیرد که بدون واکنش ماند.

علاقه شبنم فرشادجو به ورزش

فرشادجو از بازیگران فعال و پرانرژی کشورمان است که به ورزش های مختلفی علاقه دارد.شبنم فرشادجو ورزش های متفاوت را امتحان کرده و اهل تفریح و خوش گذرانی است و عکس های زیادی از تفریحات او در صفحه شخصی اینستاگرامش وجود دارد که نشانگر این علایق او در زمینه های مختلفی چون موتورسواری، رانندگی، غواصی و... است.

حاشیه پررنگ زندگی شبنم فرشادجو

یکی از مسائل پرحاشیه مربوط به دوران هنری و زندگی شخصی شبنم فرشادجو ماجرای انتشار عکس بی حجاب او بود که با عنوان کشف حجاب شبنم فرشادجو مطرح شد. ماجرای این خبر پرحاشیه درباره شبنم فرشادجو از این قرار بود که عکسی به اشتباه از این بانوی هنرمند بدون حجاب منتشر شد.

شبنم فرشادجو در واکنش به انتشار این عکس خصوصی اش نوشت:

«من می خواستم این عکس را برای دوستم فرحناز بفرستم که قرار بود با ما بیاد کویر. متأسفانه اشتباهی چند دقیقه ای استوری شد. عذرخواهی می کنم. لطفاً از انتشارش جلوگیری کنید. این کار عرفا و شرعا خلاف قانونه.»

دنیای بازیگری شبنم فرشادجو

شبنم فرشادجو یکی از هنرمندانی است که به دلیل علاقه زیاد به بازیگری از همان ابتدا مسیر زندگی اش را برای رسیدن به اهدافش طراحی کرد و به سراغ تحصیلات دانشگاهی در این رشته رفت.

این هنرمند کشورمان سال 74 از آموزشگاه تئاتر استاد سمندریان فارغ التحصیل شد و سال 75 در نمایش عشق آباد داوود میرباقری روی صحنه رفت

فیلم های سینمایی شبنم فرشادجو

پلاک 65 (سارا غفوریان) - 1397

پیاده (شکوفا کریمی) - 1397

آخرین بار کی سحر را دیدی؟ (فرزاد مؤتمن) - 1394

گذرموقت (افشین هاشمی) - 1394

عملیات مهد کودک (فرزاد اژدری) - 1391

از تهران تا بهشت (ابوالفضل صفاری) - 91–1390

مرد بارانی (ابوالحسن داوودی) - 1378

شبنم فرشادجو با نقشی متفاوت در فیلم پلاک 65

سریال های شبنم فرشادجو

1398 از سر نوشت (فصل ١ و ٢)

1397 بانوی عمارت

1396 گسل

1394 در حاشیه

1392 شوخی کردم

91–1390 خانواده آقای خوشبخت

1390 نامه ها

نوروز 1392 آب پریا

1387 آینه های نشکن

1386 میوه ممنوعه

1385 تصادف

1383 چرخ گردون

1382 بانکی ها

شبنم فرشادجو در نمایش خانگی

1399 شبهای مافیا در شبکه نمایش خانگی

1392 شاهگوش

فیلم های کوتاه شبنم فرشادجو

شبنم فرشادجوگروگان (منوچهر هادی) - 1383

«وصله کاری» (سعید نوری) - 1378

«پیاده» (شکوفا کریمی) - 1397

تله فیلم های شبنم فرشادجو

رونوشت (حسن حج گذار) - 1392

زن خوب (علی اسدالهی) - 1392

چالسیو (بهتاش صناعی ها) - 1390

نازنین (برزو ارجمند) - 1390

آذر (فرزاد مؤتمن) - 1389

از آغاز تا آغاز (مهدی گلستانه) - 1389

سایه جنایت (کامبیز کاشفی، مؤسسه رسانه های تصویری) - 1388

تصادف (منوچهر هادی) - 1385

آخرین روز ماه (منوچهر هادی) - 1385

کارگردانی شبنم فرشادجو در تئاتر

آرامش از نوعی دیگر - تهران، تئاترشهر - 1385

تهران، تالار مولوی (پنجمین جشنواره تئاتر بانوان) - 1385

بازیگری شبنم فرشادجو در تئاتر

عشق آباد (داوود میرباقری) تهران، تئاتر شهر- 1375

آنتیگونه (حامد محمدطاهری) تهران، تئاتر شهر - 1376

عروسی خون (علی رفیعی) تهران، تالار وحدت - 1378

شب های آوینیون (کورش نریمانی) تهران، تئاتر شهر - 1378

شب های آوینیون (کورش نریمانی) آلمان - 1379

شبنم فرشادجووالس مرده شوران (کورش نریمانی) تهران، تئاتر شهر - 1380

عشق آباد (حسن میرباقری) تهران، حوزه هنری، تماشاخانه مهر و کاخ سعدآباد - 1380

بازرس (علیرضا کوشک جلالی) تهران، تئاتر شهر - 1380

در مصر برف نمی بارد (علی رفیعی) تهران، تئاتر شهر - 1381

شب هزار و یکم (بهرام بیضایی) تهران، تئاتر شهر - 1383

کسی نیست همه داستان ها را به یاد بیاورد (رضا حداد) تهران، تئاتر شهر - 1382

خرس و خواستگاری (حسن معجونی) تهران، تئاتر شهر - 1383

روسیه، مسکو - 1384

الوتریا (وحید رهبانی و محمدرضا جوزی) تهران، تئاتر شهر - 1384

در خانه ایستاده بودم و… (تینوش نظم جو) تهران، تئاتر شهر - 1385

پای دیوار بزرگ شهر (حسن معجونی) تهران، فرهنگسرای بهمن (ششمین جشنواره تئاتر بانوان) - 1386

یک مکاشفه (رضا حداد) تالار ایرانشهر - 1388

عاشقیت در پاورقی (نویسنده:مهسا محب علی، کارگردان:لیلی رشیدی) خانهٔ هنرمندان ایران - 1388

مکاشفه در باب مهمانی خاموش (رضا حداد) تماشاخانه ایرانشهر - 89–1388

کره جنوبی، سئول - 1389

آمدیم، نبودید، رفتیم (رضا حداد) تماشاخانه ایرانشهر - 91–1390

این تابستان فراموشت کردم (بهاره رهنما) خانه هنرمندان ایران ‐ 1390

کلمه سکوت (مائده طهماسبی) تماشاخانه ایرانشهر - 1391

تن تن و راز قصر مونداس (آروند دشت آرای) تماشاخانه ایرانشهر - 1391

خانه پاکیزه (مانلی حسین پور) - 1392

هملت (آرش دادگر) تئاتر شهر - 1392

سمت (آرش دادگر) - 1393

کسی نیست همه داستان ها را بیاورد - 1393

چمدان (فرهاد آئیش) تهران، تئاترشهر - 1394

هملت (آرش دادگر) تهران، تئاترشهر - 1396

اختراع والس (سارا افشار) تهران، پردیس تئاتر شهرزاد - 1398

شبنم فرشادجو در سمت منشی صحنه

ریچارد سوم (داوود رشیدی) تهران، تئاترشهر - 1377

تله تئاترهای شبنم فرشادجو

دریاروندگان (محمد عاقبتی)، شبکه چهار - 1384

شایعه (داوود رشیدی)، شبکه چهار - 1388

جوایز شبنم فرشادجو

دریافت تندیس بهترین کارگردانی "نمایش آرامش از نوعی دیگر" در پنجمین جشنواره تئاتر بانوان؛ 1385

دریافت لوح تقدیر بهترین بازیگر زن از جشنواره فجر برای نمایش"شبهای آوینیون؛ 1378

کاندید بهترین بازیگر زن بخش بین الملل جشنواره فجر برای نمایش هملت 1

 

منبع: فردا

کلیدواژه: شبنم فرشادجو شبنم فرشادجو شبنم فرشادجو تماشاخانه ایرانشهر شبنم فرشادجو شبنم فرشادجو تئاتر شهر رضا حداد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۵۴۷۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«شهر آفتاب مهتاب» اتفاقی آوانگارد در تئاتر دهه ۴۰

به گزارش خبرگزاری مهر، نهمین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم تئاترهای شاخص با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر و سینماتک خانه هنرمندان ایران، چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳، به نمایش فیلم تئاتر «شهر آفتاب مهتاب» به نویسندگی علی حاتمی و کارگردانی عباس جوانمرد (محصول ۱۳۴۵) اختصاص داشت.

پس از نمایش این فیلم تئاتر، نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری (میزبان) و سیدمحسن حسن‌زاده (منتقد تئاتر) برگزار شد.

عباس غفاری در این برنامه گفت: این نمایش جز اولین تجربیات علی حاتمی در ادبیات فارسی و شعر کهن است. او در ادامه نیز در آثار دیگر چنین تلاشی را پی می‌گیرد و آثار مهمی را خلق می‌کند. «شهر آفتاب مهتاب» از جمله آثاری است که فقط برای ضبط تلویزیونی آماده شده و روی صحنه نرفته است.

سیدمحسن حسن‌زاده در ادامه این برنامه گفت: اگر بخواهیم درباره این نمایش صحبت کنیم باید در ۲ سطر بگویم که این اثر اتفاق بزرگ و سترگی در تاریخ نمایش ما است. زیرا پیشنهاد جدیدی در متن و کار گروهی در آن اتفاق می‌افتاد. البته اگر بخواهیم تنها با دیدن این نمایش، گروه هنر ملی را قضاوت کنیم، کم لطفی کرده‌ایم. زیرا این اثر تنها یکی از تجربیات گروه هنر ملی و از پیشنهادات آقای جوانمرد در آن زمان بوده است. در حقیقت پیشینه تشکیل گروه هنر ملی که به میانه دهه سی بر می‌گردد، اهمیت بیشتری دارد. زیرا اگر به این اتفاق از منظر تاریخی نگاه کنیم، باید بگوییم آنها در آن زمان پیشنهاد جدید، بدیع و حتی آوانگاردی را اراdه کرده‌اند و از همین رو باید مورد توجه قرار گیرند.

وی افزود: لازم است بگویم که شرایط هنرهای نمایشی ما تا پیش از سال ۳۲، خیلی نمود و گستردگی نداشته است. به هر حال همه این شکل از فعالیت‌ها در خیابان لاله‌زار و در تئاتر فردوسی، تئاتر دهقان و تماشاخانه‌های کوچکی چون تئاتر نصر با متون غربی و ترجمه شده‌ای که معمولا خود مرحوم نوشین (به عنوان چهره شاخص آن عصر که تئاتر فردوسی را پایه‌گذاری می‌کند)، آنها را آماده می‌کرده، جریان داشته است. بنابراین تمام آنچه که از آن زمان به ما ارث رسیده است، متون غربی ترجمه شده‌ای است که پیشنهاد اجرایی به آن صورت نداشته است. شاید بتوان گفت که متون ادبی هستند که انگار برای اجرا رفتن ترجمه نشده‌اند. آقای جوانمرد در مصاحبه‌ای می‌گوید: «نوشین خودش واژه‌ها را کمی صیقل می‌داد و باتوجه به تجربه و آگاهی که داشت آماده می‌کرد که در زبان بازیگر بگردد تا بتواند واژگان را به صورتی ادا کند که آن طمطراق و عصا قورت داده‌گی که آن زمان روی صحنه در بازی بازیگران نمود داشته، کمتر شود. البته او نیز به اینکه متون غربی مرجع اصلی فعالیت هنرهای نمایشی ماست، اعتقاد داشته است.» با این همه این اتفاق تا بعد از کودتای ۲۸ مرداد ادامه پیدا می‌کند.

این منتقد تئاتر در ادامه بیان کرد: بعد از کودتای ۲۸ مرداد با آتش کشیدن تئاتر سعدی و تعطیلی کلی هنرهای نمایشی در آن مقطع زمانی، جمع کوچکی به صورت اتفاقی در منزل شاهین سرکیسیان جمع می‌شوند. اکثر این افراد در آن زمان هنرجویان هنرستان هنرپیشگی بودند که از بد اتفاق به کودتای ۲۸ مرداد برخورد کرده و تمام آموخته‌های آن‌ها بی‌ثمر و بی‌نتیجه مانده بود. در حالی که عطش کار کردن و تجربه کردن را داشتند. عباس جوانمرد، علی نصیریان، فهیمه راستکار، جمشید لایق، اسماعیل داورفر، خجسته کیا تعدادی از افراد حاضر در آن جمع بودند. وقتی امروز ما به تجربیات و اتفاقاتی که در آن منزل از سر گذرانده می‌شود، نگاه می‌کنیم، می‌توانیم بگوییم که آنجا یکی از جایگاه‌ها و پایگاه‌هایی است که بسیار در تاریخ هنرهای نمایشی ما اثرگذار است. زیرا از دل آن پیشنهادهایی بیرون آمده و اجرایی می‌شود که بعدها مشخصا می‌تواند اثرگذار باشد و جریانی را در هنر تئاتر ایجاد کند.

حسن‌زاده در ادامه گفت: آنچه که از عباس جوانمرد نقل می‌شود و ما به استناد آن می‌توانیم به واژگانی چون تئاتر مردمی و ملی برسیم؛ سال‌هاست بر سر زبان‌ها بوده و از سوی دولت‌های مختلف با آن بازی می‌شود تا به تعریفی برسند ولی اساسا شاید رسیدن به یک تعریف بزرگ‌ترین اشتباهی است که در این زمینه در حال رخ دادن است. در واقع این واژگان ماحصل تلاشی است که در این چند سال در منزل شاهین سرکیسیان اتفاق می‌افتد. البته شاهین سرکیسیان هم بسیار به متون غربی اعتقاد داشته است و از همین رو شروع به کار کردن این متون می‌کند اما آنها جایی برای اراdه آنچه که تجربه کرده‌اندT ندارند. بنابراین همان منزل کوچکی را که در خیابان رشت با مادر خود زندگی می‌کند، تبدیل به محفل تمرین، گعده و گفت‌وگو و صحبت می‌کند. اما این تجربیات بی‌نتیجه بوده و به صحنه ختم نمی‌شود.

وی ادامه داد: عباس جوانمرد، به این پیشنهاد فکر کرده و به سراغ یکی از متون هدایت می‌رود و متن داستان «درد و دل‌های آ میز یدالله» را تبدیل به نمایشنامه «محلل» کرده و آن را با علی نصیریان شروع به تمرین می‌کنند. در حقیقت در آنجا این تلنگر که ما در متن نمایشی به زبان جدیدی برسیم که بتواند با گستره بیشتری از مردم عادی ارتباط برقرار کند، زده می‌شود. بنابراین تلاش برای رسیدن به این زبان در مقابل زبان ترجمه‌ای که در آن زمان وجود داشته، نقطه‌ای می‌شود که تحول اولیه را ایجاد می‌کند.

وی افزود: عباس جوانمرد می‌گوید که برای رسیدن به این زبان و در حین تمرین‌ها، با علی نصیریان به مناطق جنوب شهر می‌رفتند تا ببینند که مردم عادی چطور صحبت می‌کنند و متوجه شوند که چطور می‌شود آنها را به کلام نمایشی یا دیالوگ درآورد. در نهایت فرجام این اتفاق تبدیل به اجرایی می‌شود که به دعوت مرحوم خانلری در دانشگاه تهران روی صحنه می‌آید. جوانمرد می‌گوید وقتی اجرا تمام شد، کل سالن فردوسی دانشگاه تهران در حیرت فرو رفته بود. چون آن مراسم مربوط به بزرگداشت صادق هدایت بود و قسمتی از آن به اجرای متن «محلل» اختصاص داشت. جوانمرد می‌گوید بعد از این سکوت، وقتی نور روی ما آمد، تماشاگران بدون درنگ ایستادند و شروع به تشویق ما کردند. حتی آقای سرکیسیان هم بعد از دیدن این تشویق باور کرد که ما می‌توانیم به سراغ زبان و کاراکترهای دیگری در متون نمایشی خود برویم.

این منتقد تئاتر در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: آنها در موقعیتی این کار را انجام می‌دهند که هیچ پیشنهاد جدید و زبان متفاوتی غیر از آن زبان ترجمه‌ای روی صحنه نرفته بوده است. به این ترتیب روشنفکران آن زمان ناگهان با شکل تازه‌ای از اجرا و زبان مواجه می‌شوند. در واقع این نقطه شروعی بوده است که علی نصیریان و عباس جوانمرد تصمیم می‌گیرند تا فاز خود را از گروهی که سرکیسیان دور خود جمع کرده بود، جدا کنند و روی نمایش‌هایی کار کنند که قرار است تصویری از جامعه و مردمان خودشان ارایه دهد. این جسارت در آن مقطع زمانی به قدری اهمیت داشته است که باید بگویم شاید همین اتفاق سبب شده تا ما به مرور زمان با نمایشنامه‌نویسان و گروه‌هایی مواجه شویم که از دل این تجربه اعتقاد پیدا کردند که می‌شود اتفاق دیگری را رقم زد.

کد خبر 6095470